8 Ekim 2018 Pazartesi

Çalışan Annenin Kaderi: Bakıcı

Bloğuma uzun zamandır yazmadığımı farkettim. Bu süre içerisinde ilk kez anne olan biri olarak, tabii ki annelik serüvenimde bir sürü şey yaşadım. Çalışmaya başlamadan önce daha fazla vakit ayırabiliyordum her şeye ama yine de vakit yetmiyor diyordum. Fakat artık kurumsal hayatta çalışıyorum ama vakit yine yetmiyorJ Ada’yı işe gitmeden okula bırak, işe git, çalış, dön eve yemeğini takip et, aman yüzme dersi var yarın eşyalarını çantasına koymayı unutmayım, hangi arkadaşının doğum günüydü bu haftasonu vs derken, bir bakıyorum iş kıyafetlerimi değiştiremeden evin içinde koşturuyorum. İşte böyle zamanlarda “Bakıcı var ya, biraz onla iş bölümü yap” diyen arkadaşlarımı duyar gibi oluyorum. Ama 1,5 senedir bizimle olan ve Ada’nın çok sevdiği bakıcımız gittikten sonra 1,5 ay, yardımcıların biri geldi, biri gitti. Ve bu süreçte işten eve gelip, yemek yaptığım, Ada’yı yıkadığım bile oldu.

Tabii ki böyle zamanlarda, aile büyüklerinin yardımı inanın ilaç gibi oluyor ama yine de çocuğunuzdan “Annem yıkasın”, “Annem giydirsin” laflarını da duyabiliyorsunuz. Çok yorucu ve her bakıcı görüşmesinden kafanız karışık olarak eve dönüyorsunuz. Zaman zaman gözyaşlarınız Japon çizgi filmlerinde ki gibi fışkıracak gibi olsa da, yine de metanetli oluyorsunuz, annelik zaten bunun üzerine kurulu değil mi? Zor bir süreç bunu kimse inkar edemez.

Sonunda birine karar veriyorsunuz, eve girmeden o kişinin performansının anlaşılmadığını da eve girince öğreniyorsunuz. Bu arada bizim kızımız, giden bakıcının arkasından bir de depresyona girdi. Geceleri ağlayarak uyanmaya, özledim ablamı demeye, neden geri gelmeyecek demeye başladı. İşte orada sevgili pedagogumuzdan telefonla destek aldık. Ama bu arada içimize sinen bir bakıcıyla da yollarımızı kesiştirdik.


Ama biliyorum çalışan anne için bir kabus bakıcının gitmesi. İşte o dönemde aile büyüklerinden destek almak şart. Aynı zamanda, gidenin ardından yeni bakıcı görüşmelerine hemen başlayarak, içinize sinen biriyle siz evdeyken başlamanızı tavsiye ediyorum. Görüşmelerde kriterleriniz net olsun, asla olmazsa olmazlarınızdan taviz vermeyin, maaş konusunu net konuşun ve içinize sinmiyorsa sakın 1 gün bile olsa denemeyin çünkü bu sefer eve girince çocukların da kafası karışıyor. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder