Çocuğunda 2 yaş sendromunu atlatan anneler, az çok bunun son olmadığını, 3 yaşından itibaren 5 yaşına kadar geçen bir sürede “4 yaş sendromu” denilen yeni bir durumla karşı karşıya geleceklerini bilirler. Bunu bilmeyen annelerin “Şaka mı? Bitmemiş miydi o sendrom?” dediklerini duyar gibiyim:) Bazı çocuklar 2 yaş sendromunu daha hafif geçirip, 4 yaşı daha dolu dolu yaşarken, bazıları 4 yaşı daha hafif geçirebiliyor. Bu sendromlar aileleri ne kadar zorlasa da bilinmesi gereken en rahatlatıcı şey; bunları yaşıyorsak çocuğumuzun gelişiminin düzgün olduğu gerçeği.
Ben de 2 yaş sendromunu, krizler, ağlama ve tutturma nöbetleriyle geçirmiş bir anne olarak tam da “Oh daha iyiyiz” dediğim anda kızımın farklı bir yaklaşımıyla karşı karşıya kaldım. Ve inanın “ Bu benim kızım mı? O böyle yapmaz” bile dedim:) 2 yaş döneminde birey olduklarının farkına varmalarıyla, kendi dediklerinin yapılmasını istemek ve hatta tutturmak en çok gördüğümüz yaklaşımdı. Ama ne olursa olsun biz kızdığımızda veya “ Hayır” dediğimizde laf dinlerdi. Gittiğimiz pedagogdan aldığımız güzel tüyolarla bu dönemde biraz daha sakin devam ettik. Kızımızın 3,5 yaşında bir anda kendine fazla güveni geldi ve bizi kızdırdığı zamanlarda o bize daha kızgın olmaya başladı. Bir anda o laf dinleyen çocuk gitti, bize laf yetiştiren çocuğa döndü. Bu işte bir gariplik var derken yine pedagogumuza danıştık. 3 yaşından 5 yaşına kadar, tabii ki zaman zaman hafifleyen bir 4 yaş sendromunun kucağımızda olduğunu öğrendik:) Ne kadar çocuk için normal bir süreç olsa da anne babanın “Ama geçmişti bu dönem” diyip durduğu bir zaman dilimine girdik. Yine aldığımız güzel tüyolarla esasında onun şu anda somut bir dönemde olduğunu ve işin içine biraz duygusallık katarak yine laf dinleyen, bu dönemi daha hafif geçirebilecek bir çocuk olabileceğini öğrendik.
Diyelim ki sizin çocuğunuzda bu dönemde yerlere fırlattığı oyuncaklarını “ Toplar mısın” dediğinizde toplamıyor. Ve benim kızım gibi “ Sen topla anne” diyip omuzunu geriye atıp gidiyor. Hemen duygusallığı burada devreye sokabilirsiniz. “Ama bu kalemler ya benim ayağıma batarsa ve uf olursam? Hadi gel beraber toplayalım” veya “ Aaaaaa bu kalemler çok üzülmüş yere atıldılar diye hadi gel toplayalım beraber?” gibi suratınızı üzgün yapıp onu kalbinden vurabilirsiniz. Ben yaptım işe yarıyor:) Çocuğunuz bu dönemde sizin söylediğiniz herşeyin zıttını söyleyebilir. “Topla” derseniz “Toplamam”, “Atma onu sakın” derseniz “Atıcağım” laflarını duyabilirsiniz. O yüzden bize önerilen ve bizim uyguladığımız gibi “Gel beraber toplayalım”, “Gel beraber koşup üstümüzü değiştirelim” diyebilirsiniz.
Bir de tabii 2 yaştakinin benzeri olan tutturma ve bazen ağlama krizi olabiliyor. O zamanlarda da yeni öğrendiğim bir taktik hayatınızı kurtarabilir. Örneğin anneannede unutulan bir oyuncak eve gelince bir anda ağlama ve tutturma durumuna dönebilir. Sizde sarılmaya, kucağınıza almaya, sakinleştirmeye çalışıyor, isterse aynısını gidip almayı bile teklif edebiliyorsunuz. Ama çocuğunuz sakinleşmiyor, aksine kendini kızartana kadar ağlıyor. O zaman onun için hatırlamadığı ve değişik gelen bebeklik anısını anlatmaya başlıyorsunuz. “Sen bebekken de bir kere böyle çıngırağını düşürdün eve geldik yoktu. Ağladın ağladın biz bulamadık. O çıngırağını hatırladın mı?” gibi bir cümleyle hemen hikaye anlatmaya başlayabilirsiniz. Önce bir susuyor, sonra tekrar ağlıyor, siz devam ederseniz sizi can kulağı dinlemeye başlıyor. Ve kriz ortadan kalkıyor:) Ya bebeklik anılarını hatırlamadıkları için, ya hiç bilmedikleri bir konu olduğu için bilmiyorum ama inanın işe yarıyor. Böyle bir anımız yok ki demeyin hayal gücünüzü kullanın o sonra bunu hatırlamıyor bile.
4 yaşın bence 2 yaştan biraz daha anne babayı zorlar olmasının sebebi; tam geçti o sendromlar derken yeniden farklı bir huyla karşınıza çıkması sanırım. Çocuğunuz öğlen uykusunu bu zamana kadar yapıyorsa, bu dönemde yavaş yavaş kaldırmaya çalışması da üstünün tuzu biberi oluyor. Çünkü ne kadar öğlen uykusunu kaldırmaya çalışsa da vücudu hemen uykusuzluğa alışamıyor ve bu da onun biraz daha huzursuz olmasına sebep oluyor. Ama ne olursa olsun bu da 2 yaş dönemi gibi önce hafifleyip sonra son bulacak. Bunu düşünüp bir nefes alabiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder