Anneler Günü'nde Anne Olmak

Bir çocuk dünyaya getirdiğiniz zaman esasında ilerinin anne ve babalarını dünyaya getirmiş olursunuz. Yüreğinize dokunan o minik ellerin bir gün başka minik ellerin annesi ve babası olacağını geç de olsa algılarsınız. Çocuğunuz kaç yaşına gelirse gelsin hep sizin bebeğinizdir. Kendinizden düşünün,  siz hala annenizin bebeği değil misiniz? Çocuğunuza verdiğiniz bütün eğitim ve sosyal olanaklar, ahlak anlayışı dışında, onlara ilerinin anne babaları olarak da yol gösterirsiniz. Her şeyin dışında bence bir anne baba olarak çocuklarınızı bunu düşünerek yetiştirmekte gerekir. Çoğu işi zaten ailesel yapınız, yetiştirme şekliniz ve eş olarak birbirinize olan tutumunuz yapar. Onun dışında sizin ince düşünmeniz gerekenler minik ayrıntılarda saklıdır. Erkek çocukları için baba, kız çocukları için de anne geleceğin anne babaları olarak model olur. Şu an benim kız çocuğum ne kadar küçük olursa olsun, beni algıladığını biliyor ve ilerisi için model olduğumun bilinciyle hareket ediyorum. Babası ise kızımız doğduğunda nasıl kız babası olunur diye soruyordu. Net bir şey olmadığını, kızımızın önünde iyi bir erkek modeli olmasının yeterli olacağını söylerdim hep.  Bir kız çocuğu için ileride tanışacağı erkeklere olan bakış açısı için babası çok önemlidir. Anne ise her zaman güvenli bir limandır. Ne olursa olsun annesi her zaman onu kollar ve her zaman onu destekler. Ben böyle gördüm annemden ve aynen kızıma da bunu hissettiriyorum.  Anne baba olmak zor bir sorumluktur ama bence bir kız çocuğunun annesi olmak başlı başına önemli bir konudur. Anne olmak sadece bebekken emzirmek veya beslemek, gece uykusuz kalmak, düştüğünde yarasına “ anne öpücüğü” adı altında anneler tarafından yaratılmış bir öpücük kondurmak, okul gösterilerinde en önde el sallamak, iyi bir okulda eğitim almasını sağlamak değildir. Anne olmak, çocuğunuz her ne yaparsa yapsın onun yanında olduğunu hissettirmek, onun için güvenli bir kucak olmak, babasına saygı duymak ve bunu hissettirmek, hayatla ilgili hikayeler anlatmak yerine yaşamasını bekleyip, sonrasında yanında olmak, onun sizin bir yansımanız olmadığını bilmek ve bir birey olduğunu unutmamak, her şeyin maddiyat değil maneviyatın da önemli olduğunu göstermek ve ilerinin anne babası olacağını düşünerek anne olmaktır… Bence kimsenin anneliği kimseye benzemez. Kimsenin anneliğine laf edilmemeli, kimsenin çocuk yetiştirmesi eleştirilmemeli. Her anne büyük fedakarlık ve sorumlukla büyütür o minik elleri. Ve işte bu Pazar günü o fedakarlıkla büyütülen minik ellerin anneleri olarak bizim günümüz. Benim minik elli kızım büyüyüp de benim için özel mektuplar, resimler yaptığı zaman anlayacağım anneler gününü sanırım. Ama şimdiden anne olduğumu bana hissettirdiği her bakışı, her dokunuşu, her öpüşü için şükrediyorum. İyi ki anne oldum.. İyi ki onu doğurdum.. Onsuz hayatım, hayatımız çok monoton ve durağanmış.. İyi ki bizi seçip bize geldi… Artık benim de anneler günüm var..

Başta beni ben yapan annemin, tüm annelerin ve anne adaylarının anneler gününü kutlarım!